Είναι ο πόνος στη ζωή μας πια συνήθεια
κι όλο το βάρος του που ζει μέσα στα στήθια.
Άσε την νύχτα απόψε να μας φέρει
μες στη ζωή μας ένα καλοκαίρι.
Πάμε, πάμε μια βόλτα στο Χορτιάτη
εκεί ψηλά δεν φτάνουν οι καημοί.
Πάμε, πάμε να σβήσουμε απ’ το χάρτη
ότι μας πίκρανε πολύ.
Είναι στο χέρι μας μωρό μου η ζωή μας
είναι η αγάπη στην καρδιά η δύναμη μας.
Να με φιλάς, να με κοιτάς μέσα στα μάτια
κι εγώ στις πίκρες σου θα χτίσω δυο παλάτια.
Πάμε, πάμε μια βόλτα στο Χορτιάτη
εκεί ψηλά δεν φτάνουν οι καημοί.
Πάμε, πάμε να σβήσουμε απ’ το χάρτη
ότι μας πίκρανε πολύ.
