Τραβώντας τη μέρα απ’ τα μαλλιά
σα να στρώνεις το κρεβάτι σου
η ώρα να ‘ναι δέκα το βράδυ
κι εσύ να κοιμάσαι όρθιος στο κομοδίνο
Διάβολε της μιζέριας
και της παραφροσύνης
διάβολε της χαμένης μέρας
ξεκούμπωσες τα ρούχα σου από τις πέντε
ωραία ήταν όλα σήμερα, καληνύχτα
Τα φώτα στημένα απέναντι
τυφλά και απροσάρμοστα σαν χαμένα
παρασταίνουν και αχνίζουν καταστάσεις
σκοτεινές εικόνες στο παρελθόν
Φαντάζεις ριξιά αδέξια
στον τοίχο της ανίατης λογικής σου
και όταν ανάψουνε τα φώτα
ωραία ήταν όλα σήμερα, καληνύχτα
