Μες στο σπίτι βράδυ Σαββάτου
κι εσύ έξω με κάποιους κάπου,
η ζωή μου γύρος θανάτου
βλέμμα στο κενό.
Με τους συνεργάτες για μπίζνες
κι είμαι χάλια μα δεν το είδες,
γράφεις τελευταίες σελίδες
φτάνει ως εδώ.
Ως εδώ,
δεν έχουμε πια τίποτα κοινό.
Ως εδώ,
εσύ το χθες το αύριο εγώ.
Ως εδώ.
Σ’ αγαπώ μου λες εννοείται
μα η κλήση μου προωθείται,
παρουσία που αγνοείται
πάντα είσαι απών.
Η ματιά σου όλο φευγάτη
βρίσκεις τρόπους να έχεις κάτι,
πάντα εγώ να λείπω απ’ το πάρτι
φτάνει ως εδώ.
Ως εδώ,
δεν έχουμε πια τίποτα κοινό.
Ως εδώ,
εσύ το χθες το αύριο εγώ.
Ως εδώ.
