Ως είναι η σπίθα λαμπερή

Ως είναι η σπίθα λαμπερή
στη χόβολη χωσμένη
(ώπα) ετσά `ναι κι η αγάπη μου
κρυφή μα μπιστεμένη.

Επότιζά σε ροδαριά
και σ’ έκανα μεγάλη
κι έκανες ρόδα στα κλαδιά
να τα μυρίζω πάλι.