Εγώ, ο άνθρωπός σου, δεν είμαι πια…
Ένας κρυφός καημός σου, μόνους μας κρατά…
Σε πήρε η νύχτα, το σκοτάδι,
τι το θες το χάδι;
Κι όπως στο χέρι, το χέρι μου κρατάει…
Είναι μαχαίρι το χάδι και πονάει…
Είναι μαχαίρι το χάδι και πονάει…
Όπως στο χέρι, το χέρι μου κρατάει…
Εγώ, ο άγγελός σου, δε θα ’μαι πια…
Ο δρόμος ο δικός σου άλλον δε χωρά…
Σε πήρε η νύχτα, το σκοτάδι,
τι το θες το χάδι;
Κι όπως στο χέρι, το χέρι μου κρατάει,
είναι μαχαίρι το χάδι και πονάει…
Είναι μαχαίρι το χάδι και πονάει,
όπως στο χέρι, το χέρι μου κρατάει
