Εκεί που τελειώνει ο πόνος κι η τρέλα
αρχίζει η σκέψη, τα πήγαινε κι έλα
και χάνομαι.
Σε φέρνω μπροστά μου, παιδί που μαλώνω
μονάχη μ’ αφήνεις σ’ απέραντο δρόμο
και χάνομαι.
Κι εκεί που νομίζω πως μένεις
διάδρομο βρίσκεις και βγαίνεις
και χάνεσαι.
Κι εκεί που νομίζω πως μένεις
διάδρομο βρίσκεις και βγαίνεις
και χάνομαι.
Κλείστε τις πόρτες να μη φύγει
γιατί αν φύγει θα χαθώ.
Κλείστε τις πόρτες να μη φύγει
χωρίς αυτόν να ζήσω δεν μπορώ.
Αλλάζεις πορεία σαν να ‘σαι υπνοβάτης
η αγάπη σου μοιάζει τρελός ακροβάτης
και χάνομαι.
Κι εκεί που ανασαίνω μου πνίγεις τα στήθια
φοβάμαι να βγω να ζητήσω βοήθεια
και χάνομαι.
Κι εκεί που νομίζω πως μένεις
διάδρομο βρίσκεις και βγαίνεις
και χάνεσαι.
Κι εκεί που νομίζω πως μένεις
διάδρομο βρίσκεις και βγαίνεις
και χάνομαι.
