Φοβάμαι,
όλο νιώθω πως σε χάνω
και σε θέλω παραπάνω.
Ό,τι αγγίζεις το ζηλεύω κι όταν φεύγεις κινδυνεύω,
η αγωνία με τρελαίνει μήπως γίνουμε δυο ξένοι.
Τόσοι έρωτες που πάνε
κι όσο λείπεις δεν κοιμάμαι.
Χάνομαι γιατί δε με γλιτώνεις,
χάνομαι κι εσύ αλλού νυχτώνεις,
χάνομαι γιατί δεν είσαι εδώ.
Φοβάμαι,
κάνω σκέψεις που πονάνε,
τρέμω το αύριο πως θα ’ναι.
Η ζωή τα πάντα αλλάζει, σαν γυαλί πληγές χαράζει,
η αγωνία με τρελαίνει μήπως γίνουμε δυο ξένοι.
Τόσοι έρωτες που πάνε
κι όσο λείπεις δεν κοιμάμαι.
Χάνομαι γιατί δε με γλιτώνεις,
χάνομαι και συ αλλού νυχτώνεις,
χάνομαι γιατί δεν είσαι εδώ.
