Xάρε, να ήσουν άνθρωπος
για μία ώρα μόνο…
να νιώσεις από μοναξιά,
να νιώσεις από πόνο!!
Θα `θελα να ‘σουν άοπλος,
να έβγαινες σεργιάνι
κι εγώ να κράταγα σπαθί,
να κράταγα δρεπάνι..
Και στα καλά καθούμενα, έτσι γιατί γουστάρω,
ό, τι πολυτιμότερο έχεις να σου το πάρω..
Μα εσύ δεν είσαι άνθρωπος, εσύ είσαι δολοφόνος
και που μιλάω με σένανε χαμένος πάει ο χρόνος…
Χάρε, να ήσουν άνθρωπος
να δω τη δύναμή σου
να ήσουνα στη θέση μου,
να ήμουν στη δική σου…
Και στα καλά καθούμενα, έτσι γιατί γουστάρω
ό, τι πολυτιμότερο έχεις να σου το πάρω..
Μα εσύ δεν είσαι άνθρωπος, εσύ είσαι δολοφόνος
και που μιλάω με σένανε χαμένος πάει ο χρόνος..
