Πάνω απ’ τα μάτια δυο γραμμές
μέσα στα μάτια αχνές κρυψώνες
μες τον καθρέφτη χίλιες ζωές
μέσα στον κόσμο τόσες μόνες
φωνές βοώντος να μιλούν
μέσα στην έρημο του εγώ
εκεί που ζουν και δεν ακούν
τι να συμβαίνει γύρω εδώ
Καθένας ένας μοναχός μα όλοι μαζί καυτό ποτάμι
πώς να νικήσει ένα κερί όλου του κόσμου το σκοτάδι
στα πεζοδρόμια μιλάς
στα καφενεία συλλογιέσαι
μια φωνή που σπαταλάς
για τις ιδέες τυραννιέσαι
στα χέρια χάρτινες γροθιές
να φυλακίσουνε το σκότος
για όλου του κόσμου τις ψυχές
δεν πάει ποτέ χαμένος κόπος
Καθένας ένας μοναχός μα όλοι μαζί καυτό ποτάμι
πώς να νικήσει ένα κερί όλου του κόσμου το σκοτάδι
Αγώνας άνισος παντού μα έτσι είναι από πάντα
πιάσε τη ρίζα του κακού και πέταξέ την απ’ τη βεράντα
