Εγώ κι εσύ σε μια στιγμή
μέσα στα μάτια σου είδα
θες να πετάξουμε μαζί
μέσα στην καταιγίδα
Ντύνομαι κόλες και χαρτί
και βλέπω τ’ όνειρό σου
εσύ θα είσαι το σχοινί
κι εγώ ο χαρταετός σου
Με τον αέρα συντροφιά
κρατά με να πετάξω
μην φοβηθείς την συννεφιά
όσο ψηλά κι αν φτάσω
Κι όταν βρεθώ στον ουρανό
στο φως ερωτευμένη
βουτιά θα κάνω στο κενό
θα πέσω μεθυσμένη
Εγώ κι εσύ μες την βροχή
κι η απόφαση δική μου
βαριά ουρά λεπτό σχοινί
ζυγίζουν το κορμί μου
Με τον αέρα συντροφιά
κρατά με να πετάξω
μην φοβηθείς την συννεφιά
όσο ψηλά κι αν φτάσω
