Πες μου το καλύτερο ψέμα,
Βαλ’ τα δυνατά σου στο τέρμα.
Ακόμα δεν κατάλαβα γιατί μάλλον δε θέλω,
Σε θέλω ακόμα πιο πολύ απ’ όλα μου τα θέλω,
Τουλάχιστον να μου ‘λεγες πως σπάσαν τα ρολόγια,
Οι δείκτες πως σταμάτησαν κι όλα τα δρομολόγια.
Πως σ’ έκλεψαν οι εξωγήινοι μ’ ένα διαστημόπλοιο,
Γιατί ήσουνα πολύτιμη να ‘φτιάχναν φεγγαρόπλοιο,
Να σ’ έκλεβα μετά από μια μάχη στα αστέρια,
Και με τον αρχηγό τους να πιανόμουνα στα χέρια.
Μπορούσες άμα ήθελες και πιο απλό να γίνει,
Να σ’ έκλεβε ο Σούπερμαν γιατί ήσουνα εκείνη,
Που ότι κι αν μου έλεγες μπορούσα να πιστέψω,
Στα τόσα παραμύθια πες μου ένα για ν’ αντέξω.
Πες μου το καλύτερο ψέμα,
Βαλ’ τα δυνατά σου στο τέρμα,
Να μου ξεγελάσεις το μυαλό,
Tο ’χω ανάγκη σε παρακαλώ.
Να μην καταλάβω πως σε χάνω,
Τον ανόητο να κάνω,
Πες μου ακόμα ένα ψέμα,
Που δεν μοιάζει με κανένα,
Άσε με στην άκρη και στην τύχη,
Μ’ ένα ακόμα παραμύθι.
Θα πίστευα αν μου ‘λεγες μες την παράνοια μου,
Ο μπάτμαν το κατσίκι πως σε πήρε μακριά μου,
Θα του ‘σκάγα τα λάστιχα από το μπατμομπιλ,
Και θα ‘παιρνα τον Χουλκ για να κάνουμε το ντιλ.
Θα έκανα ανάκατα όλο το Γκόθαμ Σίτι,
Και θα ‘χα για παρέα μου τον Τζόκερ τον αλήτη,
Να μη σου πω πως θα ‘παιρνα και τους πιτζαμοήρωες,
Να μη δει και το ντιλ δε θέλω διαρροές.
Θα πίστευα ό,τι μου ‘λεγες και σ’ όλα θα απαντούσα,
Αν ήταν να ‘μουν πλάι σου μπορεί και να πετούσα,
Διάλεξε ένα ψέμα ή τίποτα από αυτά,
Δεν θέλω να πιστέψω πως θα ζούμε χωριστά.
Πες μου το καλύτερο ψέμα,
Βαλ’ τα δυνατά σου στο τέρμα,
Να μου ξεγελάσεις το μυαλό,
Το ’χω ανάγκη σε παρακαλώ.
Να μην καταλάβω πως σε χάνω,
Τον ανόητο να κάνω,
Πες μου ακόμα ένα ψέμα,
Που δεν μοιάζει με κανένα,
Άσε με στην άκρη και στην τύχη,
Μ’ ένα ακόμα παραμύθι.
