Βγαίνει ο ήλιος στην πλατεία
κίνηση και φασαρία
μες τα μάτια των ανθρώπων
τίποτα
Το μωρό θέλει να παίξει
η ζωή να επιστρέψει
παντογνώστες που δεν ξέρουν
τίποτα
Σιωπή
Ένα παιδί τρυπιέται
μπρος τα μάτια σου
Δυο άστεγοι ζητούν
τα αποφάγια σου
Το κινητό κοιτάς
ξέχασες ν’ αγαπάς
Συνήθισες το τέρας
και το προσκυνάς
Το αίμα όλου του κόσμου
είναι κόκκινο
Ο πόλεμος δεν είναι
κάτι μακρινό
Γυναίκα που πονάει
ο ξένος που πεινάει
Η μάνα που βουρκώνει
είναι η μάνα σου
Πονάς
Ξέχασες ν’ αγαπάς
Πονάς και δεν μιλάς
Πέφτει νύχτα μες την πόλη
έφυγε η βδομάδα όλη
και εσύ στην φυλακή σου
κάγκελα και στην ψυχή σου
Μια κοπέλα κάποιου η κόρη
το πολύχρωμο αγόρι
γύρω φόνοι και σωπαίνεις
πέθανες και δεν το ξέρεις
Τα χέρια είναι για χάδια
κι όχι να χτυπούν
Τα στόματα στο αίμα
πρέπει να μιλούν
Στο κινητό ξεσπάς
ξέχασες ν’ αγαπάς
Συνήθισες το τέρας
και το προσκυνάς
“Περνάω καλά” ποστάρεις
όμως ψεύδεσαι
Τη μάσκα την γουστάρεις
γιατί ντρέπεσαι
Γυναίκα που πονάει
άνθρωπος που πεινάει
Η μάνα που βουρκώνει
είναι η μάνα σου
Πονάς
Ξέχασες ν’ αγαπάς
Πονάς και δεν μιλάς
