Εγώ την πόρτα μου δεν κλείνω
κι έχω απάνω το κλειδί,
κι αν μετανιώσει ο άνθρωπός μου
να καταλάβει και να μπει.
Χειλάκια μου, αφίλητα χειλάκια μου
που καίτε όταν βάζω τα χεράκια μου.
Χειλάκια μου, αφίλητα χειλάκια μου
τον ύπνο τους τον χάσαν τα ματάκια μου.
Εγώ την πόρτα μου δεν κλείνω,
το ξέρω πως θα ξαναρθείς.
Τα πεισματάκια σου ν’ αφήσεις
κι εδώ να ’ρθείς να κοιμηθείς.
Χειλάκια μου, αφίλητα χειλάκια μου
που καίτε όταν βάζω τα χεράκια μου.
Χειλάκια μου, αφίλητα χειλάκια μου
τον ύπνο τους τον χάσαν τα ματάκια μου.
