Οι καταιγίδες της ζωής και οι καημοί
μας έχουν ρίξει μες στη φτώχεια και τον πόνο
μα όλα αλλάξαν από `κείνη τη στιγμή
που ξεκινήσαμε για το μεγάλο δρόμο.
Βήμα βήμα, χέρι χέρι
με συντροφιά μας της αγάπης το αστέρι.
Είναι δικό μας το φεγγάρι κι όλη η γη,
είναι δικά μας τ’ ουρανού όλα τ’ αστέρια,
για μας αρχίζει μια καινούργια, πια, ζωή
γι’ αυτό ας σφίξουμε, αγάπη, μου τα χέρια.
Βήμα βήμα, χέρι χέρι
με συντροφιά μας της αγάπης το αστέρι.
