Τελειώνει η νύχτα μα φοβάται να χαράξει.
Γεμάτος όνειρα, τραγούδια ο ουρανός.
Μα ποιο τραγούδι τη ζωή μου να σου τάξει
αφού μου λες “θα μας αλλάξει ο καιρός”;
Εγώ δε φεύγω με τα μάτια δακρυσμένα.
Ένα ζεϊμπέκικο, ταξίμι στο χαμό,
θα σου χορέψω να κρατήσεις από μένα
χέρια υψωμένα πιο πάνω απ’ τον καημό.
Κι αν μου καρφώνεις στην ψυχή μάτια μαχαίρια
από το ψέμα σου δε θέλω να σωθώ.
Στον ουρανό όταν υψώνονται τα χέρια
μέσα στ’ αστέρια, με τον πόνο ας μετρηθώ.
