Μοναξιές θολή ατμόσφαιρα και ύφος
και εσύ δίπλα μου ένας γρίφος
και στο πιάνο παίζουν δάχτυλα ιδρωμένα
αργεντίνικα τανγκό απελπισμένα
Χόρεψε με να ανεβούμε στα μπαλκόνια της ψυχής
κοίταξέ με με το βλέμμα σου το βλέμμα της βροχής
Φίλησε με η βραδιά σηκώνει λόγια φλογερά
χόρεψέ με ένα σώμα είναι αυτό δώσ’ του φτερά
Μοναξιές και ένα παράπονο που βγαίνει
σε μια νύχτα ερωτευμένη
και δυο χείλι στο μικρόφωνο δοσμένα
σε τραγούδια του τριάντα ραγισμένα
Χόρεψε με να ανεβούμε στα μπαλκόνια της ψυχής
κοίταξέ με με το βλέμμα σου το βλέμμα της βροχής
φίλησέ με η βραδιά σηκώνει λόγια φλογερά
χόρεψέ με ένα σώμα είναι αυτό δώσ’ του φτερά
Μοναξιές θολή ατμόσφαιρα και ύφος
και εσύ δίπλα μου ένας γρίφος
και στο πιάνο παίζουν δάχτυλα ιδρωμένα
αργεντίνικα τανγκό απελπισμένα
