Σε ψηλό βουνό,
σε ριζιμιό χαράκι,
κάθεται έν’ αϊτός.
Βρεγμένος, χιονισμένος
ο καημένος και παρακαλεί.
Και παρακαλεί
τον ήλιο ν’ ανατείλει.
Ήλιε ανάτειλε-ήλιε ανάτειλε.
Ήλιε λάμψε και δώσε
για να λιώσουνε
τα χιόνια από τα φτερά μου
και τα κρούσταλλα
από τ’ ακράνυχά μου.
Ήλιε ανάτειλε-ήλιε ανάτειλε.
Σημείωση
Τα ριζίτικα τραγούδια είναι το παλαιότερο είδος κρητικής μουσικής. Ρίζες, είναι οι υπώρειες των βουνών. Μια άποψη λέει ότι από τις ρίζες των βουνών έλαβαν την ονομασία τους αυτά τα τραγούδια. Μια άλλη άποψη υποστηρίζει ότι τα τραγούδια της ρίζας, των προγόνων, της γενιάς, τα ονόμασε ο λαός Ριζίτικα. Το συγκεκριμένο αλληγορικό ριζίτικο τραγούδι δε μιλάει για το πουλί αετό και για τα χιόνια και κρούσταλλα της φυσικής κακοκαιρίας, αλλά για την απελευθέρωση του γένους μας από τον Τουρκικό ζυγό.
