Θα ‘ρθεις μια νύχτα βροχερή
κάποιο Σαββάτο βράδυ
και θα φανείς σαν αστραπή
που σκίζει το σκοτάδι
Θα ‘ναι η φωνή σου δροσερή
τα μάτια σου θα λάμπουν
στ’ αυτιά μου σαν καμπάνες μακρινές
τα λόγια σου θα φτάνουν
Σ’ ένα δωμάτιο γυμνό
θα δώσουμε τα χέρια
και εκατομμύρια φωνές
θα γίνουνε τ’ αστέρια
Χτες βράδυ δεν κοιμήθηκα
κι έκατσα να σου γράψω.
και μολυβιά δεν τράβηξα
δίχως ν’ αναστενάξω
