Τις μέρες μου πληγώνω στο κενό
και το φιλί λερώνω το στεγνό
εσένα να ξεχάσω δεν μπορώ.
Τα λόγια μου τα κρύβω, δεν μπορώ
ο πόνος θα τα κάνει ουρλιαχτό
εσένα να ξεχάσω δεν μπορώ.
Χωρίς αγάπη
έχει στεγνώσει το φιλί
άδεια και σκάρτη είναι η ζωή.
Χωρίς αγάπη
που να ξοδέψω το κορμί
άδεια και σκάρτη είναι η ζωή.
Αγάπη μου γυρνώ όλο στο χθες
ζυγιάζω πόσο φταίω, πόσο φταις
και παίρνω απαντήσεις τις σιωπές.
Μονάχα η γυναίκα που αγαπά
σε αναμμένα κάρβουνα πατά
κι αυτόν που την πληγώνει δεν ξεχνά.
Χωρίς αγάπη
έχει στεγνώσει το φιλί
άδεια και σκάρτη είναι η ζωή.
Χωρίς αγάπη
που να ξοδέψω το κορμί
άδεια και σκάρτη είναι η ζωή.
