Ζηλεύει η νύχτα κάτι απ’ το φως της έχεις πάρει
στρέφεις το βλέμμα ψηλά κι ανάβει το φεγγάρι
έξω απ’ το χρόνο γύρω σου ακίνητα τοπία
χορεύεις μόνη μέσα σε μια φωτογραφία
Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίρα
πέτα με ψηλά στον αέρα
δώσε μου πνοή απ’ την πνοή σου
να ξαναγεννηθώ μαζί σου
Η νύχτα φεύγει με τις μνήμες σου φωτίζει
ο κόσμος όλος γύρω από σένανε γυρίζει
εικόνα ονείρου που η μέρα δεν τη σβήνει
δε μ’ αγγίζεις μα τα σημάδια σου μ’ αφήνεις
Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίρα
πέτα με ψηλά στον αέρα
δώσε μου πνοή απ’ την πνοή σου
να ξαναγεννηθώ μαζί σου
Ζεστό ποτάμι αυτή τη ζεστασιά σου δώσ’ μου
θερμό εσύ ρεύμα στην κρύα θάλασσα του κόσμου
Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίρα
πέτα με ψηλά στον αέρα
δώσε μου πνοή απ’ την πνοή σου
να ξαναγεννηθώ μαζί σου
