Από τα χρόνια τα παλιά,
βρήκα τον φίλο μου τον Μπρά
βρήκα τον φίλο μου τον Μπρά
να στέκεται σε μια γωνιά.
Και τον ρωτώ,
Και τον ρωτώ,
τι κάνεις φίλε μου εδώ;
Και τι μου λέγει βρε παιδιά;
“Tο γύρισα στη ζητιανιά”.
Και τότε εκείνος με κοιτά
και τον κοιτώ και με κοιτά.
Και τι μου λέγει βρε παιδιά;
“Πιάσε κι εσύ καμιά γωνιά”.
Μα εγώ παρεξηγήθηκα
και το ‘κρυψα πως θίχτηκα.
Κι όπως περνάει μια γριά,
μου “ακουμπάει” δυό ευρά…
Πως γίναμε έτσι φίλε Μπρά
κι εσύ ζητιά- κι εγώ ζητιά-…
Και τι μου λέγει βρε παιδιά;
«Όλα θα πάνε μια χαρά».
