Ζούσα μια χάρτινη ζωή
κι άναψα σπίρτο μια στιγμή
να κάψω ένα γράμμα.
Μα πήρε σπίθες η ζωή
και λαμπαδιάσαμε μαζί
κι αρχίσαμε το κλάμα.
Ζούσα μια χάρτινη ζωή
τσαλακωμένη και πικρή
χωρίς πολλές ελπίδες.
Μα η μεγάλη η ζημιά
ήρθε από σένα μια βραδιά
που μου ‘στησες παγίδες.
Ζούσα μια χάρτινη ζωή
που σαν τσιγάρο είχε καεί
και το πετάς στο δρόμο.
Ώσπου αποφάσισα κι εγώ
να δραπετεύσω και να ζω
χωρίς δεσμά και νόμο.
