Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα
εσύ που βγάζεις τα καλύτερα παιδιά
Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα
όπου κι αν πάω σ’ έχω πάντα στην καρδιά
Θεσσαλονίκη μου ποτέ δε σ’ απαρνιέμαι
είσ’ η πατρίδα μου, το λέω και καυχιέμαι
Θεσσαλονίκη με τα τόσα σου μεράκια
βγάζεις τα πιο όμορφα κορίτσια στον ντουνιά
βράδια μποέμικα τραγούδια στα σοκάκια
γλέντια ξενύχτια μες στην κάθε γειτονιά
Θεσσαλονίκη μου ποτέ δε σ’ απαρνιέμαι
είσ’ η πατρίδα μου, το λέω και καυχιέμαι
Θεσσαλονίκη μου κι αν είμαι μακριά σου
πάντα θυμάμαι τ’ όνομά σου το γλυκό
αχ πώς νοστάλγησα να ξαναρθώ κοντά σου
κι ας ξεψυχήσω μπρος τον πύργο το λευκό
Θεσσαλονίκη μου ποτέ δε σ’ απαρνιέμαι
είσ’ η πατρίδα μου, το λέω και καυχιέμαι
