Παράπονο οι σταγόνες της βροχής,
κλαίει η νύχτα κι η αγάπη μας πεθαίνει.
Θα φύγεις, θα με χάσεις, θα χαθείς,
παράπονο οι σταγόνες της βροχής
κι εμείς δυο ξένοι.
Θεέ μου, πως μπορέσαμε
και πήραμε άλλο μονοπάτι ο καθένας;
Εμείς που επιστέψαμε
πως στη ζωή κι οι δυο μαζί είμαστε ένας.
Πως έμεινε ο κόσμος αδειανός
αυτή την ώρα τη βαριά, την πικραμένη;
Σεργιάνισε στην νύχτα ο καημός.
Πως έμεινε ο κόσμος αδειανός
κι εμείς δυο ξένοι;
