Σ’ απαρνήθηκα τρις
κι αν με ρώταγαν κι άλλη
θα σ’ αρνιόμουν και πάλι
τι να πεις τι να πεις;
Ρίζες νόμιζα έχει
η αγάπη στη γης
μα τι λίγο που αντέχει
στον βοριά της ζωής
τι να πεις, τι να πεις;
Σ’ απαρνήθηκα τρις
πόσο έκλαψα πόσο
και σ’ αγάπαγα τόσο
τι να πεις τι να πεις;
Πέτρα είπα θα γίνω
και βουνό να κρυφτείς
κι έγειρα σαν τον κρίνο
τον βοριά της ζωής
τι να πεις τι να πεις;
Σ’ απαρνήθηκα τρις
και τα όνειρα σβήσαν
θα σ’ αρνιόμουν κι αν ήσαν
χίλιοι τρεις, τι να πεις;
Βράχος έλεγα θα ’ναι
η αγάπη στη γης
μα οι όρκοι σκορπάνε
στον βοριά της ζωής
τι να πεις τι να πεις;