Αφού κλαις κρυφά για μένα,
αφού ξέρω πως πονάς,
γιατί θέλεις την καρδιά μου
πάντα να την τυραννάς
και μου λες δε μ’ αγαπάς.
Το πείσμα κι ο εγωισμός
θα γίνει αγάπη μου καημός
γιατί είναι πάντα χωρισμός.
Αφού ξέρω, η ψυχή σου
άλλη αγάπη δε χωρά,
γιατί πάντα με παιδεύεις
και μου διώχνεις τη χαρά
αχ! μη με βασανίζεις πια.
Το πείσμα κι ο εγωισμός
θα γίνει αγάπη μου καημός
γιατί είναι πάντα χωρισμός.
