Εγώ δε ζω εδώ,
ζω όπου ξεχαστώ
κι όπου περνά ο ποταμός μου
νερό ασταμάτητο,
μονοπάτι απάτητο,
κρυφό στο διάβα αυτού του κόσμου…
Μη με κλειδώνεις,
μη μου χρεώνεις τη ζωή.
Μη με κλειδώνεις,
μη με χρεώνεις
ψάχνω μια λέξη,
μια σιωπή κι εσύ με λιώνεις..
Ήμουνα πάντα αλλού
στο χρόνο του απρόσμενου καιρού
που θες κ δεν αντέχεις.
Έλα, μην έρχεσαι
κι ας μη σε δω ποτέ
κι ας είσαι όσα θέλω κι όσα έχεις…
Μη με κλειδώνεις,
μη μου χρεώνεις τη ζωή.
Μη με κλειδώνεις,
μη με χρεώνεις
ψάξε αλλού να βρεις γιορτή…
Όσα μας λείψανε,
λείψανα γίνανε,
ν’ αγιάζουν της ζωής την αφθονία.
Έλα όπως έρχεσαι,
κορίτσι και θε μικρή, προσωρινή αθανασία.
