Άλλη μια μέρα πέρασε, που είσαι μακριά μου,
πάλι μέσα στη νυχτιά γράφω στην κάμαρά μου,
με χαρά και αναμνήσεις
την ψυχή μου να γεμίσεις.
Γράφω μέσα στη νυχτιά,
με σένα να μιλάω,
να `χω τα χείλη σφαλιστά,
μα να σου τραγουδάω.
Για τ’ όνειρό μας είμαι εδώ,
για την καρώ κουβέρτα.
Φέρ’ τα χρόνε, όπως θέλεις, φέρ’ τα.
Τα φώτα όλα αναμμένα,
κάτι που άρεσε σε σένα,
το κερί στο κομοδίνο,
το χαμόγελο εκείνο,
που με κάνει και πονάω,
μπρος μονάχα να κοιτάω.
