Όμορφη που ‘ναι η Κρήτη, όμορφη.
Έι και να ‘μουνα αετός να την καμάρωνα
όλη, απ’ την κορφή του αγέρα.
Παντέρμη Κρήτη πόσες γενιές φωνάζεις,
ποιος σ’ ακούει;
Φοβέρα θέλει κι ο Θεός
για να κάνει το θάμα του.
Πιάσε το ντουφέκι,
πιάσε πάλι το ντουφέκι.
