Σε έχουν γεννήσει δυο καημοί
και της καρδιάς οι στεναγμοί
και της καρδιάς οι στεναγμοί
σ’ έχουν γλυκάνει
όμως σε δίκασε η ζωή
προτού χαράξει το πρωί
προτού χαράξει το πρωί
να ‘χεις πεθάνει
Παράνομη αγάπη κουρασμένη
ταλαίπωρη αγάπη και πικρή
πλασμένη να πεθάνεις κολασμένη
και να ‘ναι η πορεία σου μικρή
Παράνομη αγάπη γεννημένη
εκεί που δε χαράζει ο ουρανός
απ’ όλους τους ανθρώπους δικασμένη
και δίχως τη συμπόνια κανενός
Ζητάει μια πόρτα να κρυφτεί
τη γη ανοίγει να θαφτεί
τη γη ανοίγει να θαφτεί
και να γλιτώσει
μακριά απ’ του κόσμου την οργή
που θέλει να βρει αφορμή
που θέλει να βρει αφορμή
να την πληγώσει
