Μια ηλιαχτίδα μου φώτισε ξανά
τη γλυκιά χαμένη Παναγιά
μύρο της ζωής
κοντά μου γύρε, μην αργείς
για να μου πεις
το παλιό τραγούδι της ψυχής!
Τώρα θα γίνει ο καημός
ύμνος εσπερινός
σήμαντρο στην αστροφεγγιά
κι ο πόθος της καρδιάς
ψαλμός στην Παναγιά!
Σαν μαϊστράλι μου ζέστανες ξανά
την πικρή, φτωχή μου αγκαλιά
χάδι της ζωής
απόψε θέλω μια στιγμή
τα χερουβείμ
στο γλυκό μπολέρο της ψυχής.
Τώρα θα γίνει ο καημός
ύμνος εσπερινός
σήμαντρο στην αστροφεγγιά
κι ο πόθος της καρδιάς
ψαλμός στην Παναγιά!
