Ξέρω πως πάλι νιώθεις μόνη
σκέψεις τρελές μαζί στο νου
Η μοναξιά σου σε σκοτώνει
τώρα που εγώ είμαι αλλού
Παίρνεις φωτιά,
μια τσάντα βαριά
μα πίστεψέ με είναι αργά
Όπου και να πας εγώ θα ‘μαι σκιά σου
πρίγκηπας, κυρίαρχος μες στα όνειρα σου
Όπου και να πας εγώ θα καταφέρω
μες στην αγκαλιά μου πάλι να σε φέρω
και θα σε φέρω
Μια επανάσταση σου λείπει
για να ταράξεις τα νερά
τα μάτια σου γεμάτα λύπη
τσιγάρο ανάβεις βιαστικά
Παίρνεις φωτιά
τα μαύρα γυαλιά
κάνεις να φύγεις, λυπάμαι μα είναι αργά
