Περνούν οι μέρες
περνούν οι νύχτες
περνούν τα χρόνια και τι γίνεται
φωτιά και χιόνι
μαζί και μόνοι
βροχή και σκόνη και τι γίνεται
Κι όταν με δένουνε του κόσμου τα σχοινιά
ψάχνω να βρω του ουρανού την αγκαλιά
δεν συμβιβάζω την ψυχή μου
κάπου ανήκω κι εγώ
πες μου που ανήκω
Νιώσε με ξέσπασα
νιώσε με έσπασα
κράτα με που τώρα σ’ έχω ανάγκη
Περνούν οι ώρες
περνούν εκείνα
περνούν και τ’ άλλα και τι γίνεται
τα λόγια σβήνουν
τα χέρια κλείνουν
σκιές θα μείνουν και τι γίνεται
Κι ασυμφιλίωτος να ζήσω προσπαθώ
μες τις χαράδρες θ’ αναπνέω μη χαθώ
μα δε διαγράφω την καρδιά μου
κάπου ανήκω και εγώ
Νιώσε με ξέσπασα
Νιώσε με έσπασα
κράτα με είναι που τώρα σ’ έχω ανάγκη
Ξέσπασα
άνθρωπος είμαι δεν αντέχω άλλο κι έσπασα
άνθρωπος είμαι δεν αντέχω άλλο ξέσπασα
Νιώσε με
Ξέσπασα
κι έσπασα
είναι που τώρα σ’ έχω ανάγκη…
