Ζεις αξεπέραστη σκιά
στα μολυβένια βλέφαρα μου
σ’ έκλεισαν έξω απ’ την τροχιά
την ώρα που ήσουνα κοντά μου
τώρα μπορώ και σ’ αγαπώ
μες στην πανσέληνο του φόβου
τώρα μπορώ και σ’ αγαπώ
μες στο ανύπαρκτο του χρόνου…
Τώρα κοιμάμαι και αγκαλιάζω τ’ όνομα σου
τώρα κοιμάμαι με τα μάτια ανοιχτά
τώρα κοιμάμαι μες στα σύννεφα κοντά σου
ξύπνησε με…
Ξύπνησε με ντυμένη μες στα μαύρα τα μεσάνυχτα
Ξύπνησε με με τα στοιχειά της φύσης να παλέψω
Ξύπνησε με, τα σύνορα τη γης άσε ορθάνοιχτα
Ξύπνησε με, μέσα μου ζεις και θα ‘ρθω να σε κλέψω
Ξύπνησε με…Ξύπνησε με…
Ζεις μια φωνή που δε μιλά
που σκοτεινιάζει την ημέρα
γιατί να γίνουν όλα αυτά
γιατί σβήνεις στον αέρα
τώρα το κάποτε γελά
και μες στο αύριο δεν υπάρχει
τώρα μπορώ και σ’ αγαπώ
μες στο χρόνο που δε θα ‘ρθει…
Ξύπνησε με ντυμένη μες στα μαύρα τα μεσάνυχτα
Ξύπνησε με με τα στοιχειά της φύσης να παλέψω
Ξύπνησε με, τα σύνορα τη γης άσε ορθάνοιχτα
Ξύπνησε με, μέσα μου ζεις και θα ‘ρθω να σε κλέψω
Πες μου που είσαι τώρα εσύ
μες στα φτερά σου η ενοχή
φεύγεις κι αφήνεις στο σκοτάδι
φόβο, πόνο, δάκρυ
πες μου που είσαι τώρα εσύ…ναι…
