Βροχή ήταν τα δάκρυά μου,
τα δάκρυα βροχή.
Είσαι μακριά μου,
κι είναι μόνο η αρχή.
Ήξερες πως ήμουν
δίπλα σου σκιά,
μα τώρα μ’ αποφεύγεις,
φεύγεις μακριά.
Στάσου λίγο, στάσου,
γύρνα πίσω στη σκιά σου.
Στάσου λίγο, στάσου
και πες πως μ’ αγαπάς.
Στάσου λίγο, στάσου,
γύρνα πίσω στη σκιά σου.
Στάσου λίγο, στάσου
και πες πως μ’ αγαπάς.
Ομίχλη στο μυαλό μου,
ο ήλιος πουθενά.
Είσαι μακριά μου
και γύρω παγωνιά.
Νόμιζα πως είχα
κοντά μου συντροφιά,
μα μ’ άφησες μονάχο
και έγινα σκιά.
