Δάκρυ με το δάκρυ, στο ‘χω πει χίλιες φορές
άδικα στον κόσμο μοιρασμένες οι χαρές
στους πολλούς τα λίγα και στους λίγους τα πολλά
κι η ζωή ποτάμι που στην άβυσσο κυλά.
Δάκρυ με το δάκρυ, βούρκος ήταν το γραφτό
που να πάω πες μου, που να τρέξω να κρυφτώ
δεν υπάρχει φίλος, δεν υπάρχει δικαστής
να σου πει δυο λόγια να ‘χεις κάπου να πιαστείς.
Δάκρυ με το δάκρυ, νύχτες ήρθαν παγερές
άδικα στον κόσμο μοιρασμένες οι χαρές.
