Όλα τα ‘καψε η φωτιά κι η πικρή σου η ματιά
ψάχνει μέσα στα τραγούδια
μα κι εκείνα δυστυχώς τα ‘χει κάνει ο καιρός
δίχως άρωμα λουλούδια
Μη γυρεύεις ομορφιές δεν υπάρχουνε χαρές
σ’ ένα κόσμο χαλασμένο σ’ ένα κόσμο από βροχές
κάτι άρρωστες ψυχές να σε λένε ξοφλημένο
Κάθε μέρα που περνά κάτι μέσα σου πονά
κάτι μέσα σου ματώνει
πόση πίκρα κουβαλάς κι όλο λες κι όλο μιλάς
για μια πόλη που σκοτώνει
Μη γυρεύεις ομορφιές δεν υπάρχουνε χαρές
σ’ ένα κόσμο χαλασμένο σ’ ένα κόσμο από βροχές
κάτι άρρωστες ψυχές να σε λένε ξοφλημένο
