Μες στον κόσμο μια Δευτέρα άνοιξα πανιά
δε λογάριασα τη σφαίρα και τη μαχαιριά
μια ο έρως μια ο χάρος έρημο νησί
ποιος νονός και ποιος κουρσάρος κάλπικη και συ
Εικόνες κυνηγώ πρωί και βράδυ
τα ίχνη σου ζητώ το πρώτο χάδι
αιώνες κυνηγώ ένα σημάδι
πεθαίνουμε και ζούμε στο σκοτάδι
Στης αγάπης το καμίνι έπιασα βυθό
πήρα όλη την ευθύνη πριν να γεννηθώ
προχωρώ και σπάω την πέτρα πάντα ζωντανός
η ζωή στα πέντε μέτρα βράχος κι ουρανός
Εικόνες κυνηγώ πρωί και βράδυ
τα ίχνη σου ζητώ το πρώτο χάδι
αιώνες κυνηγώ ένα σημάδι
πεθαίνουμε και ζούμε στο σκοτάδι
