Είναι νύχτα και τ’ αστέρια μάτια σαν ορχήστρα μας κοιτάνε
και όλα μας τα χρόνια σαν πληγές από μαστίγιο πονάνε
είδα ανθρώπους σε τραπέζια να τρώνε με δεκαοχτώ μασέλες
μα είδα και στην Αθήνα τους Ευρωπαίους να φοράνε φουστανέλες
Κι όλα μοιάζουν μαγικά, είναι μαζικά και διαρκώς αμερικανικά
Και το ψέμα σαν τιμάριθμος ψηλώνει μα το αυτί σου κατεργάρη δεν ιδρώνει
Να μην ξέρεις πού να δώσεις τη φωνή σου
να παρακαλάς προσκυνητής για τη ζωή σου
ο πολυμήχανος αστός όλο φιγούρα
η δουλειά σου να ‘ναι πάντοτε χασούρα
Τίγκα με σκουπίδια ο αιώνας κι όλο μπαινοβγαίνει ο χειμώνας
Κι όλα μοιάζουν μαγικά, είναι μαζικά και προπαντός αμερικανικά
Χωρίς αισθήματα και προγραμματισμούς
με τα κόλπα τους εγεμίσαμε τρελούς
αχ που σε πονά και που σε πιάνει
ευτυχώς που ο κόσμος δεν τα χάνει
Κι όλα μοιάζουν μαγικά, είναι μαζικά και προπαντός αμερικανικά
Κι αν τραγουδώ σε δρόμους σε μπουάτ σε συναυλίες
και λέω πάντοτε τις ίδιες ιστορίες
είμαι κι εγώ ένα πλευρό απ’ το πλευρό σας
μία στιγμή απ’ τον πολύτιμο καιρό σας
Κι όλα μοιάζουν μαγικά, είναι μαζικά και προπαντός αμερικανικά
