Πλάι μου στάθηκες, κι ύστερα χάθηκες,
σαν πυροτέχνημα, στον ουρανό,
δάκρυ πλημμύρισε, και σου ψιθύρισε,
το τελευταίο μου, το σ’ αγαπώ.
Σαν πυροτέχνημα κι εσύ,
απ’ τη ζωή μου πέρασες,
κράτησες μόνο μια στιγμή,
κι ύστερα με προσπέρασες.
Σαν πυροτέχνημα κι εσύ,
τον ουρανό ζωγράφισες,
κράτησες μόνο μια στιγμή,
κι ύστερα μόνη μ’ άφησες.
Τα άστρα σβήσανε, τα μάτια κλείσανε,
για να μη βλέπουνε το χωρισμό,
κι έμεινα μόνη μου, εγώ κι οι πόνοι μου,
πλοίο που βούλιαζε, σ’ ωκεανό.
Σαν πυροτέχνημα κι εσύ,
απ’ τη ζωή μου πέρασες,
κράτησες μόνο μια στιγμή,
κι ύστερα με προσπέρασες.
Σαν πυροτέχνημα κι εσύ,
τον ουρανό ζωγράφισες,
κράτησες μόνο μια στιγμή,
κι ύστερα μόνη μ’ άφησες.
Πλάι μου στάθηκες, κι ύστερα χάθηκες,
σαν πυροτέχνημα, στον ουρανό.
