Μη μου μιλάς γι’ αυτόν
πες πως είναι παρελθόν
όσα κι αν ένιωσα
όσα κι αν έδωσα
όλα τελειώσαν εδώ
κι αρχίζω πάλι κοίτα
Ν’ αγαπώ να γελώ
κοίτα με αντέχω
η ζωή δε ρωτάει
δίνω ότι έχω
Άνοιξε μια αγκαλιά
μέσα της να πέσω
δώσε μου, μια αφορμή
να σε συγχωρέσω
Δε σου αξίζω πια
τι κι αν μου πεις ξανά
πόσο μ’ αγάπησες
μακριά μου δάκρυσες
πως να στο πω
πως δεν μπορώ
θέλω να ζήσω πάλι
Ν’ αγαπώ να γελώ
κοίτα με αντέχω
η ζωή δε ρωτάει
δίνω ότι έχω
Άνοιξε μια αγκαλιά
μέσα της να πέσω
δώσε μου, μια αφορμή
να σε συγχωρέσω.
Κοίτα το χρόνο που περνά
όσα σημάδια κι αν χαθούν
κοίτα το αύριο που γελά
και σ’ άλλα όνειρα
το δρόμο πάλι μας ανοίγει
Ν’ αγαπώ να γελώ
κοίτα με αντέχω
η ζωή δε ρωτάει
δίνω ότι έχω
Άνοιξε μια αγκαλιά
μέσα της να πέσω
δώσε μου, μια αφορμή
να σε συγχωρέσω
