Κουβαλάω μαζί μου έναν άνθρωπο ακόμα
Πειρατή στη ζωή μου που όμως ζει στο ίδιο σώμα
Με πετάει στη λάσπη, με χτυπάει στον τοίχο
Τόσα χρόνια μαζί του, μάλλον του ανήκω
Κουβαλάω μαζί μου έναν άνθρωπο ακόμα
Κρύβει λέξεις βαριές πάντα μέσα στο στόμα
Και τις λέω συνέχεια στους λάθους ανθρώπους
Θα μου κάνει κακό, ξέρει όλους τους τρόπους
Μα τον θέλω μαζί μου, τον αγαπάω
Είναι κομμάτι δικό μου, τον ζητάω
Τις νύχτες πάντα τον σπάω, τη μέρα ξανακολλάει
Εκείνος πάντα νικάει, εκείνος μόνο με ξέρει
Εκείνος πόνο θα φέρει, μα εγώ αγάπη του δίνω
Πάλι μαζί του θα μείνω…
Εδώ και χρόνια, κουβαλάω έναν άνθρωπο ακόμα
Έναν κακό συνεργάτη, έναν αλήτη μου φίλο
Έναν πιστό σ’ εμένα όμορφο σκύλο
Εδώ και χρόνια, κουβαλάω έναν άνθρωπο ακόμα
Πιο ψηλό από μένα, πιο νεκρό από μένα
Έναν άγνωστο με φρένα σπασμένα
Εδώ και χρόνια, κουβαλάω έναν άνθρωπο ακόμα
Μα τον θέλω μαζί μου, τον αγαπάω
Είναι κομμάτι δικό μου, τον ζητάω
Τις νύχτες πάντα τον σπάω, τη μέρα ξανακολλάει
Εκείνος πάντα νικάει, εκείνος μόνο με ξέρει
Εκείνος πόνο θα φέρει, μα εγώ αγάπη του δίνω
Πάλι μαζί του θα μείνω…
Έχω τα μάτια κλειστά
Του παραδίνομαι πια
Ό,τι κι αν κάνω θα με διαλύσει
Αυτός θα κερδίσει
Αυτός ο διπλός μου εαυτός
Ο μικρός μου θεός
Ο δικός μου θεός
