Έρωτα, τσιγγάνα που σε γέννησε
να χτυπάς καρδιές στο πέρασμά σου,
έτσι το κορμί μου αναστέναξε
μες στα μονοπάτια της ματιάς σου.
Ένας έρωτας φονιάς που με ράγισε,
στο βυθό της απονιάς με ναυάγησε,
βάζει στ’ όνειρο φωτιά, το πυρπόλησε
κι όπως με είχε αγκαλιά,
έβαλε στόχο την καρδιά και πυροβόλησε.
Μες στην αγκαλιά του όλα τα ‘δινα,
στ’ ουρανού τα χίλια σκαλοπάτια,
μου ‘ταζε Θεούς, φεγγάρια γυάλινα
μ’ έντυνε με χάρτινα παλάτια.
Ένας έρωτας φονιάς που με ράγισε,
στο βυθό της απονιάς με ναυάγησε,
βάζει στ’ όνειρο φωτιά, το πυρπόλησε
κι όπως με είχε αγκαλιά,
έβαλε στόχο την καρδιά και πυροβόλησε.
