Καταδίκη

Δε σου χρεώνω τίποτα
γι’ αυτό μην έχεις τύψεις
μα όταν θα φύγεις μάτια μου
την πόρτα μου θα κλείσεις.
Δε θα σου κάνω εγώ σκηνή
και θα σου εξηγήσω
γιατί από σένα τίποτα
δε θέλω να κρατήσω.

Γιατί το κάθε σου φιλί
για μένα ήταν μαχαίρι
που στην καρδιά μου κάρφωνε
κάποιο μοβόρο χέρι.
Γιατί η κάθε σου ματιά
για μένα ήταν δίκη
που όσα κι αν είχα άλλοθι
γινόταν καταδίκη.

Δε σου χρωστάω τίποτα
όλα είναι μοιρασμένα
εγώ δε σου `κρυψα ποτέ
τι ήσουνα για μένα.
Ξέρω, δεν είναι εύκολο
όμως θα προσπαθήσω
τα μάγια που μου έκανες
για πάντα να τα λύσω.