Χίλιες βραδιές πως θα έρθεις περιμένω
Στης μοναξιάς τους δρόμους περπατώ
Σ’ ένα σχοινί χορεύω τεντωμένο
Και στου μυαλού τη ζάλη σε ζητώ
Πόσα ξενύχτια χαράμισα για σένα
Τόσες πληγές στο σώμα μου θα βρεις
Ένα φιλί δεν ξόδεψες για μένα
Ούτε συγγνώμη δεν ήρθες να μου πεις
Θα σ’ αγαπώ και θα σε περιμένω
Ούτε νερό δε μου `δωσες να πιω
Κι όμως εγώ για πάρτη σου πεθαίνω
Μη μ’ αδικείς που φεύγεις και δακρύζω
Στης ερημιάς σου ματώνω τη σιωπή
Ίσως εγώ για σένα δεν αξίζω
Και όμως εσύ είσαι όλη μου η ζωή
