Στο τηλέφωνο μιλούσα με ένα φίλο απ’ τα παλιά
που με ρώταγε πως είμαι και αν περνάω καλά
αν εδώ που μένω κάνει άσχημο ή καλό καιρό
μα ούτε καν το ‘χω προσέξει μιας και συ δεν είσαι εδώ
Κάνει μοναξιά μακριά σου, κάνει μοναξιά
απ’ την ώρα του αντίο που πάμε εμείς οι δύο,
Κάνει μοναξιά μακριά σου, μάτια μου γλυκά
και όσο λείπεις μακριά μου σβήνει η φλόγα στη καρδιά μου.
Στο τηλέφωνο με πήρε ένας φίλος απ’ το χτες
και όταν ρώτησε τι κάνεις ένιωσα ενοχές
που δεν ήξερα για σένα έστω κάτι να του πω
και με μάτια δακρυσμένα έκλεισα το ακουστικό
Κάνει μοναξιά μακριά σου, κάνει μοναξιά
απ’ την ώρα του αντίο που πάμε εμείς οι δύο,
Κάνει μοναξιά μακριά σου, μάτια μου γλυκά
και όσο λείπεις μακριά μου σβήνει η φλόγα στη καρδιά μου.
Κάνει μοναξιά μακριά σου, κάνει μοναξιά
απ’ την ώρα του αντίο που πάμε εμείς οι δύο,
Κάνει μοναξιά μακριά σου, μάτια μου γλυκά
και όσο λείπεις μακριά μου σβήνει η φλόγα στη καρδιά μου.
