Όσες νύχτες κι αν αργήσεις
Ξέρω θα γυρίσεις
Και θα μου ζητήσεις
Να σου ανοίξω
Όσες πίκρες κι αν μου δώσεις
Θα το μετανιώσεις
Μα θα είναι αργά για να ‘ρθεις πίσω
Όσα δάκρυα κι αν ρίξεις
Ό,τι κι αν μου κρύψεις
Δεν μπορείς ν’ ανοίξεις
Την καρδιά μου
Όσα λόγια με πλήγωσαν
Δύναμη μου ‘δωσαν
Τώρα φτιάχνω μόνος τα όνειρά μου
Λες πως δε σε υπολογίζω
Όμως φταις που την αγάπη βρίζω
Και στο χθες δε θέλω να γυρίσω
Κι ό,τι ζήσαμε να μην το ξαναζήσω
Κι ας μου λες πως δε σε υπολογίζω
Γιατί φταις που την αγάπη βρίζω
Και στο χθες δε θέλω να γυρίσω
Κι ό,τι ζήσαμε να μην το ξαναζήσω
Κι ας μου λες
Όσα γράμματα κι αν γράψεις
Όσο και να κλάψεις
Δεν μπορείς ν’ ανάψεις την καρδιά μου
Όσες μου ‘στησες παγίδες
Έγιναν ελπίδες
Μόνος πια μετράω τα βήματά μου
Λες πως δε σε υπολογίζω
Όμως φταις που την αγάπη βρίζω
Και στο χθες δε θέλω να γυρίσω
Κι ό,τι ζήσαμε να μην το ξαναζήσω
Κι ας μου λες πως δε σε υπολογίζω
Γιατί φταις που την αγάπη βρίζω
Και στο χθες δε θέλω να γυρίσω
Κι ό,τι ζήσαμε να μην το ξαναζήσω
Κι ας μου λες
