Μια από αυτές τις μέρες θα σου πω μια ιστορία
Στα κόκκινα την έντυσα να μοιάζει μπαλαρίνα
Άκου πριγκιπέσα μην κοιτάς εκεί ψηλά
Στην ίδια πόλη μένουμε μα είσαι πια μακριά
Λίγα χιλιοστά μακό κλειδώνουν το κορμί σου
Χιλιόμετρα ταξίδεψα για να σε συναντήσω
Παρίσι, Νέα Υόρκη με μια ψυχοσχεδία
Στο είπα είναι περίεργη αυτή η ιστορία
Για ένα κορίτσι που γερνάει κάθε μέρα που περνάει
Ένα κορίτσι που γερνάει μοναχό, όπως εσύ τόσο καιρό
Τι θέλεις μες τη νύχτα πες τι θέλεις από μένα
Έλα μου λες και σώσε με, ποιος εγώ εσένα
Εσύ ήσουν πάντα δυνατή, μα τότε σαν το κλέφτη
Με ένα φτηνό κραγιόν μου ‘γραψες “φεύγω” στο καθρέφτη
Όνειρα σε κόκκινο και όνειρα σε μπλε
Μπορεί να σε συνάντησα, μπορεί πάλι ποτέ
Ερωτευμένη αθάνατη μες τους καιρούς μαιτρέσα
Τι θέλεις μες την νύχτα πες, τι ψάχνεις πριγκιπέσα
Το αγόρι που γελούσε και το χρόνο σταματούσε
Το αγόρι που ζητάς από καιρό, δεν υπάρχει πια εδώ
