Θα φορέσω το μαύρο και θ’ αρνιέμαι πως είναι για πένθος
και θ’ αρνιέμαι τα πάντα κι όπως πάντα τους πάντες
μες το μαύρο μου μαύρο
Απέναντί σου θα `χω πάρει θέση
τα δάκρυα των πραγμάτων
τα δάκρυα των ανθρώπων δε θα ζω
ούτε κι εσύ θα ‘σαι για μένα
ούτε και’εσύ
Θα σηκώσω μια λήθη με επτασφράγιστες ωραίες πύλες
για τους μάταιους άλλους και για τ’ άλλα των άλλων
θα σηκώσω μια λήθη
Απέναντι σου θα ‘χω πάρει θέση
τα δάκρυα των πραγμάτων
τα δάκρυα των ανθρώπων δε θα ζω
ούτε κι εσύ θα ‘σαι για μένα
ούτε και’εσύ
