Στου βοριά τα ματοκλάδια μου ‘στρωσες να κοιμηθώ
με τις πέτρες μαξιλάρια και σεντόνι τον καημό
στα θαλασσινά σου μάτια σαν καράβι τσάκισα
οι λαβωματιές κεντήσαν τ’ άσπρα μου πουκάμισα
Προσφυγάκι της καρδιάς σου με κατάντησες τρελή
και χτυπώ τον ταμπουρά μου να σου πάρω ένα φιλί
Ήσουνα το γλαροπούλι πάνω απ’ τα Εφτάνησα
σε χτυπούσαν οι βοριάδες κι όλους τους αφάνισα
μα εσύ κεχριμπαρένια την καρδούλα μου δε θες
και με το Θεό τα βάζω που δε σ’ έμαθε να κλαις
Προσφυγάκι της καρδιάς σου με κατάντησες τρελή
και χτυπώ τον ταμπουρά μου να σου πάρω ένα φιλί
